TUTORIAL- Jak uszyć plecak?

Jesienny okres zawsze sprzyja mi w blogowaniu. 

Bardzo się cieszę, że mam więcej czasu by coś Wam pokazywać, odpowiadać na maile lub po prostu być bardziej aktywną na fejsbukowym fanpejdżu :)

Plecak mogę już spokojnie wykreślić z mojej listy szyciowych "must made" :D

Na pewno będzie dla mnie przydatny :)

Myślę, że to dobry czas na to, byście i Wy spróbowali stworzyć swój wyjątkowy plecak :) 

Tym bardziej, że niektórzy, tak jak ja, naukę zaczynają od października :)

Mój plecak został uszyty z resztek czarnej tkaniny na żakiet.. jest ona o tyle fajna, że się nie strzępi i nie trzeba jej obrzucać. Łudząco podobna do filcu, i taki chyba jest fakt.

Tkanina a'la barok to materiał zwany brokatem, bardzo ładnie wygląda na żywo, jednak jego lewa strona nie sprzyja do wykorzystania go w ubiorze. (no chyba że z podszewką)

Czarna, sutaszowa pasmanteria już dawno czekała na to, bym wreszcie uszyła coś z myślą o niej :)

 Mój stary plecak z dziurami jak ser żółty (produkcji chińskiej), pewnie płacze gdzieś teraz w kącie, 

niestety, wymieniam go na lepszy model :)

Na model, który nie spotka swojego "bliźniaka" na ulicy :)

Zapraszam do oglądania tutka, w którym pierwszy raz przemówiłam do Was,

 haha, sorry, już więcej nie będę :)

 Mam nadzieję, że wyciągniecie max z tych video-informacji, jeśli coś jest niejasne, wiecie gdzie mnie szukać :) 

Wideo i montaż na kolana nie powala, ale liczy się przekaz.. ;)

Pod koniec nagrywania filmików nie zauważyłam ze karta pamięci w aparacie jest zapchana i przyszywania klapy plecaka już nie udało mi się nagrać, ale mam nadzieję, że sobie poradzicie :D

VIDEO-TUTORIAL

Jakby Wam jeszcze mało było, tej mojej gadaniny, to Kasia Szuda z bloga Szuda Handmade zaprosiła mnie do zabawy "Liebster Blog Award". Dziękuję Kasi za to wyróżnienie..:) no i teraz będę musiała odpowiedzieć na kilka pytań, jak na przesłuchaniu :D

1. Co zabrałabyś ze sobą na bezludną wyspę? max 3 rzeczy. 

Mp4+ zapas akumulatorków do Mp4, igły z nićmi, wór materiałów. :D

2. Jakie miejsce jest dla Ciebie najbardziej inspirujące i dlaczego?

 Trudno mi to określić... może wyda się Wam to dziwne ale inspirują mnie antykwariaty, secondhandy i sklepy z tkaninami :) Nie mówiąc już o muzeach czy sklepach o różnej tematyce.

3. Książka, od której nie mogłaś się oderwać to...

"Coco Chanel-życie intymne", "Lesio"- Chmielewskiej

4. Największe marzenie związane z szyciem (albo i nie).

Kurka, no nie mogę powiedzieć, bo zapeszę, ale na pewno coś epickiego :D Tak!- związanego z szyciem :)

5. Gdybyś miała okazję stworzyć własną kolekcję ubrań, jaki byłby jej temat lub motyw przewodni? 

Byłyby to trzy sekcje, odnoszące się w ubiorze do czasów: przeszłość- barok, teraźniejszość- minimalizm, przyszłość- futuryzm. Wszystkie moje potencjalne kolekcje miałyby fundamenty w historii sztuki.

6. Najbardziej inspirująca osoba z branży modowej...

nieżyjący mistrzowie: Alexander McQueen, Pierre Balmain

żyjąca mistrzyni: Mary Katrantzou

7. Gdzie nauczyłaś się szyć?

Jeśli chodzi o ubrania to nikt mnie tego nie uczył, można powiedzieć, że jestem samoukiem, szyłam dość dobrze żakiety i dopiero po roku intensywnego szycia i konstruowania poszłam na kurs krawiecki. Kurs uzupełnił moje luki w doświadczeniu. Przeglądałam i próbowałam w jakiś sposób zrozumieć stare książki z konstrukcji. Niektórzy z Was nie wiedzą, że kiedyś projektowałam i szyłam zabawki i może dlatego było mi łatwiej przerzucić się na ubrania. :)

8. Gdybyś miała opisać siebie w pięciu przymiotnikach, to byłyby to słowa...

jeśli już kogoś dobrze poznam to- wygadana
najczęściej w nocy, kiedy wszyscy śpią- kreatywna
kiedy ktoś potrafi prawidłowo poprosić- pomocna
zawsze- optymistka
jeśli coś dotyczy szycia, projektowania, rysowania, tworzenia to- oddana pracy

9. Co budzi w Tobie strach?

Będziecie się śmiać, ale mam koulrofobię. Tak, boję się klaunów.

10. Gdybyś miała opisać siebie za pomocą piosenki, byłaby to...

 http://www.youtube.com/watch?v=fnLAkVyzq38

11. Jak zaczęła się Twoja przygoda z blogowaniem?

 Usiadłam kiedyś przed kompa z depresją, że nic nie potrafię i nic mi nie wychodzi. Zaczynałam od konta na stylio.pl ale tam, moje prace niknęły w tłumie innych świetnych twórczości. Zaczęłam mocno pracować nad swoimi uszytkami. Poświęcałam całe noce i dnie na randkach z moją maszyną. Stwierdziłam wtedy, że może założę bloga i uda mi się go prowadzić regularnie. Zaczęłam najpierw wstawiać zdjęcia, potem pisać, coraz więcej i więcej, aż nie wiadomo kiedy stał się on moją ostoją w sieci, moim szyciowym pamiętnikiem, zbiorem dotychczasowej "twórczości", łącznikiem z innymi wspaniałymi szyjącymi osobami :)

Odmeldowuję się, do usłyszenia, Milena.